Harry Styles imagin

Tadadadadaa powróciła Liamkowa ! :D Tęskniliście ? ja bardzoo.
Popoprawiałam już wszystko tak więc wracam na bloga
Och jak ja chce wakacje! *.*
Dzisiaj mam dla Was imagina z Harrym.
Widzę , że jest nowa metoda.
Tak więc najbardziej spodobał mi się komentarz ( chwila niepewnosci... :D ) Patricia Payne i яσѕє ℓєρяє¢нαυη .♥
Ciekawe czy wiecie na podstawie jakiej piosenki chłopców on jest ;)


Zostawiam Was z tym pytaniem i pozdrawiam
Liamkowa♥
PS. 1D tutaj nie istnieje :)



Kolejny dzień szkoły właśnie się zaczął. Masakra. Tak bardzo chciałem już wakacje. Ile można siedzieć w tej szkole i zakuwać ? My też potrzebujemy wolnego. Wszedłem do szkoły witając się z moimi kumplami, którzy już tam byli. Przybiłem piątki z Liam'em, Louisem, Zayn'em i Niallem, po czym ruszyłem w stronę szafki. Wziąłem potrzebne książki czyli książki od matmy. Boże z samego rana matematyka. Westchnąłem i zamknąłem drzwiczki. Niestety przechodząc natknąłem się  na [T.I] [T.N] przytulającą się z Erikiem Nightem, szkolnym dupkiem. Miziali się na nic nie zważając. Mina mi zrzedła. Kochałem ją. Nie to co on. Wiedziałem, że on chce się tylko zabawić. Tyle lasek ile on miał to nikt nie zliczy. On nie potrafi kochać. Nie wie co to miłość. Nie czułem się z tym dobrze. Przygaszony ruszyłem na lekcje.


Siedziałem i słuchałem paplaniny nauczycielki, a właściwie to byłem pogrążony w swoich myślach. Było mi ciężko. [T.I] była dla mnie ważna. Wiedziałem, że mogę ją kochać bardziej niż on. Przemowę nauczycielki o twierdzeniu Pitagorasa przerwało pukanie do drzwi. Oczy wszystkich zwróciły się w tamtym kierunku. Prostokąt otworzył się i ukazała się w nim roześmiana twarz [T.I]. Była taka piękna ! Długie brązowe włosy spływały luźnie na ramiona, bystre brązowe oczy patrzyły na świat z nieśmiałością i ostrożnością. Rozmarzyłem się. Nagle nasze spojrzenia się spotkały. Uśmiechnąłem się do niej. Co dziwne, odwzajemniła ten gest ! Niestety tą cudowną chwilę musiała nam przerwać pani Brown:
- O widzę, że pani [T.N] raczyła pojawić się na lekcji - rzekła groźnie patrząc na dziewczynę.
- Ja przepraszam za spóźnienie. Zaspałam - wyjaśniła. Taaa zaspała mhm. Obściskiwała się z tamtym pacanem. Przecież ich widziałem !
-15 minut spóźnienia - Brown rozejrzała się po klasie. Jej wzrok spoczął na mojej ławce.
-Usiądź z Harrym - w tym momencie chciałem ucałować nauczycielkę. Nie no... trochę przesadziłem. Fuj ! Podziękowałem jej uśmiechem.
- Dobrze proszę pani - czy mi się zdawało czy ona  t e ż   się cieszyła ? Punkt dla mnie. Miałem ochotę wykrzyczeć jej, ze ją kocham. Jednak gdy będę głośniej, ona usłyszy mnie ? Dziewczyna przeszła przez klasę i zajęła miejsce na krzesełku obok. Spojrzała na mnie i na jej pełnych ustach pojawił się uśmiech. Poczułem w brzuchu ,, stado motyli ". Zobaczyłem Liam'a. Mrugnął mi. Odmrugnąłem.
- Co robimy ? - zagadała. Dałem jej zeszyt, aby przepisała temat. Miałem nadzieję, że mnie rozczytała. Jej pismo było takie staranne. Wyglądało to tak, jakby każdą literkę stawiała z dokładnością i przemyśleniem. Ja tam bazgrałem jak popadnie. Od dzisiaj uczę się ładnie pisać. Później robiliśmy zadania w parach. To była najlepsza lekcja. Nie ważne że matma, ważne, ze z [T.I]. Te 45 minut minęło bardzo szybko. Kiedy zadzwonił dzwonek spakowałem swoje książki i opuściłem klasę w towarzystwie [T.I]. Śmialiśmy się i wygłupialiśmy. Nagle [T.I] pobiegła gdzieś. Kiedy spojrzałem w tamtym kierunku wszystko prysło. Ujrzałem dziewczynę moich marzeń przytulaną przez tego Erika. Gościu spojrzał na mnie dziwnie
- Kto to jest ? - udawałem, ze nie widzę jak pokazuje na mnie palcem.
- To tylko... Kolega - usłyszałem niepewny głos [T.I] . Zabolało. Jak gdyby nigdy nic udałem się w stronę szafek. Nie będę pokazywał nic po sobie. Zrobię wszystko aby ona była moja.


- To do jutra ! - krzyknął Liam.
- Cześć wam ! - rzuciłem. Zauważyłem Louisa zmierzającego w moim kierunku.
- Jeszcze z nią będziesz - powiedział cicho klepiąc mnie po ramieniu.
- Mam nadzieję - odpowiedziałem i wyszedłem na dziedziniec. Pogrążony byłem o rozmyślaniach o ...Tak zgadliście o [T.I]. Zwariowałem na jej punkcie. To już jest obsesja. Gdy zamknę oczy bez problemu mogę odtworzyć w głowie wyraz jej twarzy. Musiałem coś wymyślić  Inaczej oszaleję. To nie było zwykłe szczeniackie zauroczenie, tylko coś więcej. Rozejrzałem się dookoła aby dojrzeć gdzieś w tłumie jej sylwetkę. Wszędzie ją poznam. To co ujrzałem w połowie mną wstrząsnęło, a w połowie mnie ucieszyło. Zobaczyłem Erika całującego się z jakąś dziewczyną i na pewno nie była to [T.I]. Wiedziałem, że w końcu do tego dojdzie. Ten typ nie umie kochać. Ale chwila .. Gdzie w takim razie jest [T.I] ?! I właśnie wtedy ją zobaczyłem. Stała na schodach i zdruzgotana patrzyła w stronę tego debila, który niczym się nie przejmował. Przez jej twarz przewijało się mnóstwo emocji. Zaskoczenie, ból, bezsilność, zawód, smutek i wściekłość. Tej ostatniej było najwięcej. W końcu zeszła ze schodów i podeszła do niego. Obserwowałem to zajście z boku. Nikt mnie nie widział. [T.I] odsunęła tą laskę od Nighta, po czym wymierzyła mu siarczystego policzka. Nie znałem jej od tej strony, jednak wcale jej się nie dziwiłem.
- Dlaczego ? - wyszeptała ze łzami w oczach. Serce ściskało mi się na jej widok. Erik zaśmiał się szyderczo.
- A co ? Myślałaś, że coś do ciebie czuję ? Naiwna idiotka. Kolejna zaliczona - wykrzyknął. [T.I] uciekła z płaczem w stronę parku. Nie wytrzymałem. W mgnieniu oka znalazłem się obok tego pieprzonego łamacza serc.
- Zadowolony jesteś z siebie ? - warknąłem. Popatrzył na mnie swoimi zimnymi, koloru błękitu oczami
- A ty to kto? i co cię w ogóle obchodzi !
- Dużo mnie to obchodzi. Jak mogłeś ją tak potraktować ?! Kochała Cię !
- Słuchaj gnoju nie będę ci się zwierzał. Ona była kolejną laską do zaliczenia - pod wpływem tych słów wymierzyłem mu pięść. Nie troszczyłem się zbytnio o to, ze mogę mieć kłopoty. W końcu rozkwasiłem mu nos, ale należało mu się. Jak on mógł ?! Skrzywdzić taką dziewczynę ! Zawsze chciałem aby to ona mnie uratowała, ale teraz zrobię to ja. Podczas gdy ten idiota się podnosił ja oddalałem się w stronę parku. Słyszałem jeszcze jak krzyczy.
- Pożałujesz tego ! - jednak zlałem go. Teraz musiałem odnaleźć miłość mojego życia. Nigdy nic nie mówiłem. Zawsze milczałem.. Ukrywałem swoje uczucia. Jednak teraz wszystko jej wyznam. Jesteśmy tacy sami. Przemierzałem park szukając dziewczyny. Nigdzie jej nie było. Zaczynałem się martwić. A jeśli coś sobie zrobiła? Tylko nie to. Wtedy ją zobaczyłem. Siedziała na ostatniej ławce Twarz ukryła w dłoniach  łkała. To był smutny widok. Ciało zawodziło mnie. Chciałem ją przytulić. Zamiast tego przysiadłem na ławce obok niej. Nawet mnie nie zauważyła.
- [T.I] strasznie mi przykro - podniosła głowę.
- Harry... - wyszeptała po czym wtuliła się we mnie. Głaskałem ją po plecach mrucząc jakieś słowa pocieszenie. Kiedy ochłonęła odsunęła się i spojrzała na mnie. Mimo czerwonego nosa i rozmazanego makijażu wciąż była piękna
- Przepraszam, że się tak rozkleiłam, ale ja myślałam, że on mnie kocha- w jej cudnych oczach błyszczały łzy.
- [T.I] nie płacz, nie warto. Znam pewną osobę, która chce abyś została w jej ramionach choć na chwilę.
- Kto to ? - spytała zdziwiona
- Ta osoba... Ona siedzi przy Tobie - dokończyłem patrząc prosto w jej oczy. Wreszcie wyznałem jej swoje uczucia. Od niej teraz zależało czy mnie uratuje, czy odejdzie. Jednak ona siedziała i tylko patrzyła w moje oczy ze zdziwieniem.
- Czego ja się spodziewałem - prychnąłem i odszedłem. Nie próbowała mnie zatrzymać. Właśnie to najbardziej zabolało. Poczułem mokre strumienie na policzkach. Nie powstrzymywałem ich. Dałem upust emocjom. Czułem, że moje serce rozdarło się na kawałki. A ja głupi miałem nadzieję....

********** Następny Dzień ********

Nie chciałem iść do szkoły, siedzieć w jednej klasie z [T.I] przez osiem lekcji. Postanowiłem jednak pójść, pokazać jej, ze nie jestem mięczakiem i ze się nie załamię. Cóż...Okłamuję samego siebie. Ja się załamałem. Ona zlekceważyła moje uczucie. Zraniła mnie...


Zabrałem lekceważącym ruchem z szafki podręcznik do biologii, gdyż to była moja pierwsza lekcja. Gdy zamknąłem drzwiczki ujrzałem [T.I]. Stała tak blisko mnie... Harry ogarnij się ! Ona cię nie chce ! Przecież wyraźnie dała mi to wczoraj do zrozumienia.
 Już chciałem odejść od szafki, gdy złapała mnie za rękę. Odwróciłem się zdziwiony, jednak zaraz opanowałem się. Przybrałem chłodny ton głosu i spytałem :
- W czymś ci pomóc ? - Zamiast mi odpowiedzieć zbliżyła swoją twarz do mojej i złączyła nasze usta. Zdziwiony odwzajemniłem pocałunek. Kobieta jednak zmienną jest. Kiedy oderwaliśmy się od siebie [T.I] rzekła:
- To chyba jest jasna odpowiedź, prawda ?
- Mhm tylko czemu musiałem czekać aż tyle ? - spytałem szczęśliwy.
- Wczoraj po prostu mnie zamurowało. Zrozumiałam jednak, ze cię kocham - zadowolony tym wyznaniem przytuliłem ją. Razem, trzymając się za ręce weszliśmy do klasy. Chłopcy tylko gwizdali i bili brawo. Nauczycielka nie była w stanie nas uciszyć, więc siedziała i tylko uśmiechała się do nas. Od dzisiaj zacząłem nowe życie. Razem z moją [T.I].