Liam Payne cz2. i Niall Horan imagine.

A oto obiecana druga część imagina z Liamem. Uważam , że go zepsułam:( Mam nadzieję , ze zrozumiecie , a ocena zależy od was. Serdecznie was pozdrawiam - Liamkowa♥
Dedykacja dla: Lila Rose
z bloga :  http://1dlittlethings235.blogspot.com

 Ty : Liam , muszę ci coś powiedzieć - patrzyłaś w jego brązowe oczy a łzy leciały ci ciurkiem.- Mam raka . Zostały  mi 3 miesiące życia .- Liam stał jak wryty , nic nie mówił , nie ruszał się , po chwili przytulił cię i zaszeptał w Twoje włosy
Li : Nie bój się kochanie , coś na to poradzimy
'ty : Liam , nic na to nie poradzimy. Guz jest złośliwy . Umrę . To już koniec , Nie będziemy mieć dzieci , Boże dlaczego ?
Li ; Ciiii nie płacz już , nie płacz.
Z Liamem spędzaliście bardzo dużo czasu. One Direction odwołali wszystkie koncerty , aby tylko z tobą być. Jednak ty wolałaś te ostatnie chwile spędzać z Liamem , w jego ramionach , zatapiać swoje usta w jego.Pewnego wieczoru siedzieliście w salonie , nagle Liam wstał. Gdy popatrzyłaś na niego pytającym wzrokiem , ukląkł i zapytał
Li : [T.I] Wiem , ze mamy bardzo mało czasu , ale czy wyjdziesz za mnie ?
ty : Oczywiście . dzieci już ci nie dam , ale mogę zostać Twoją żoną.- Uśmiechnęłaś się , po czym wsunęłaś swój palec na pierścionek. Liam porwał ci w ramiona , udaliście się do sypialni. Następnego ranka Liam obudził się pierwszy. Ubrał się po cichy i poszedł robić śniadanie. Chwile później wchodził po schodach z tacą , wszedł do pokoju i ujrzał ciebie nadal śpiącą. Odstawił tace i podszedł obudzić cie pocałunkiem. Jednak gdy dotknął Twoich ust stwierdził , ze są ZIMNE . Zerwał się na równe nogi i zaczął szukać pulsu. Nie znalazł go. Zadzwonił po karetkę. Jednak gdy przyjechał lekarz stwierdził , że zgon nastąpił około 5. 00 nad ranem . Po odjechaniu karetki Liam osunął sie na podłogę i zaczął płakać . Znalazł go Harry i przytulił.
H : Liam , tak musiało być , spotkacie się kiedyś
Li : Nie wiem czy bez niej wytrzymam. Kochałem ją całym sercem
h: ona ciebie też , ona ciebie też




Na pogrzebie zjawiło się dużo osób . Członkowie zespołu , rodzina , przyjaciele. Liam przypominał ducha . Nie przyjmował kondolencji , po prostu nie mógł , Miał podkrążone oczy. Po pogrzebie poszedł do waszej wspólnej sypialni . Wziął do reki Twoje zdjęcie i powiedział ;
Li : Przepraszam cie kochanie , ale ja już tak nie mogę. Odwiedził jeszcze Twój grób na którym zostawił róże. Po drodze kupił środki nasenne i żyletkę . Poszedł na górę . Zjadł wszystkie prochy , a na końcu kiedy miał coraz mniej sił na ręce wypisał żyletka te oto słowa : ,, [T.I] idę do ciebie , niedługo się spotkamy ". Znalazł go Harry . Niedługo potem odbył się następny pogrzeb , W tym samym grobowcu , w trumnie obok Twojej trumny spoczął Liam Payne , Twoja pierwsza i ostatnia miłość.


Smutny ten Imagin Liamkowej.
( Tutaj Bella♥ ) No więc na poprawę humorku coś romantycznego z Niallem.  
Dedykacja dla :  ιяιѕн ℓєρяє¢нαυη .♥
z bloga : http://shadow-really-story.blogspot.com/
Osobiście polecam tego bloga. (FANTASTYCZNY ! )

 Stała przed lustrem i powtarzała:
-Jestem gruba. Jetem głupia ...Jestem brzydka...beznadziejna.
Zdjęła szlafrok i weszła na wagę. Bała się spojrzeć na wyświetlacz. Z przymusem  otworzyła oczy: 99,5 kg.
-No kurwa ! Przecież byłam na diecie ! Jak to możliwe ,ze przytyłam półtora kilo ?!
Ubrała ponownie szlafrok i poszła  do swojego pokoju.Z hukiem tworzyła szafę. Pierwsze co zauważyła to butelka wódki. Przez kilka sekund wpatrywała się w nią w ciszy.
Chwyciła telefon i wstukała numer  Nialla. Przyjaciel, którego zna od piaskownicy. Tylko on wiedział o jej uczuciach, planach, marzeniach.
Usłyszała sygnał. Po kilku chwilach usłyszała głos po drugiej stronie słuchawki.
-Halo?- powiedział Niall. Jej serce zaczęło bić mocniej. Uwielbiała jego głos.
-Halo? Jest tam ktoś? - z zamyślenia wyrwały ją jego wołanie.
-Hym? Jestem, jestem.Przepraszam, zamyśliłam się.
-Co słychać?- zapytał Niall.
-Mam litra i potrzebuje chętnego, na obalenie go.
-No, właśnie o Tobie myślałem. Za 15 minut na placu. - rozłączył się. Wybrałam ciuchy i ubrałam się. Uczesałam się , spakowałam rzeczy do torebki i zakluczyłam mieszkanie wychodząc z domu.
Przy palcu przywitałam się z nim przytulając go. Utonęłam w jego objęciach. Miał takie ciepłe ciało i mocny, bezpieczny uścisk. Najchętniej pozostałabym w jego uścisku. Staliśmy tak przytuleni przez kilka minut.Żadne z nas nie chciało przerywać tej błogiej chwili. Oderwaliśmy się po chwili i usiedliśmy na ławce. Rozmawialiśmy o wszystkim , butelka wódki którą miałam w torebce nawet nie została otworzona.Nam do rozkręcenia rozmowy nie były potrzebne procenty.
Rozmowa przebiegała interesująco, nie było chwili kiedy następowałaby krępująca cisza. Zaczął mówić o swoim bracie.
 -Ma czternaście lat i pisał dziewczynie jak bardzo  ją kocha! - oburzył się.
 -No i co z tego ? - zapytałam i się zaśmiałam - Czyżbyś był zazdrosny?
Zaśmiał się.
 - Nie chodzi o to. Tak naprawdę  on jej nie kocha, w tym wieku nie wie się to co prawdziwa miłość .Przecież sam kiedyś miałem tyle lat , po prostu nie cierpię tego, jak takie bachory  niszczą siłę tego słowa.Na przykład  dla mnie "lubię Cię" znaczy bardzo dużo, a na przykład ... Ciebie.. Ciebie bardzo lubię.
Spojrzałam na mnie swoimi niebieskimi oczami.
 - A co dla ciebie znaczy słowo "lubić" ? - spytałam. Zbliżył się do mnie i chwycił moje policzki w swoje dłonie. Jego wargi zbliżył się do moich i  pocałował mnie namiętnie.
-Dlaczego to zrobiłeś ? -zapytałam. Speszył się.
 - Przepraszam nie powinienem , nie wiem dlaczego .
- No cicho już i też cie pocałowałam . -  zbliżyłam swoją twarz do jego i pocałowałam go.
-A ty dlaczego to zrobiłaś ! -zapytał gdy skończyłam .
- Nie wiem dlaczego ale nie żałuje .
Po czym  odprowadził mnie do domu. 

*********Tego samego dnia wieczorem************

Usiadłam na tej samej na której siedzieliśmy rano z Niallem  i rozmyślałam. O nim, o tym co się stało, co czuje ...
Jak byśmy się czuli jak byśmy byli razem ? - nie mogłam przestać odpowiadać w głowie na to pytanie.Chociaż zawsze odpowiedź kończyła się słowami – i tak nic z tego nie wyjdzie.
Pomimo tego w sercu i tak pozostawała iskierka nadziei.
- Może któregoś dnia zjawi się u mnie, klęknie na kolanach i będzie błagał bym za niego wyszła ?  No, ale w sumie to ostatnie to przesada- pomyślałam.Nagle z zamyślenia wyrwał mnie jakiś znajomy, przyjemny głos.
-Hej. Co ty tu robisz? Jest już ciemno i zimno. No nie ładnie .Zmarzniesz.
O Matko to on ! ON ! Niall. Serce zaczęło mi bić jak oszalałe. Poczułam dreszcze na ciele.Nie zdążyłam nic powiedzieć , on podał mi swoją bluzę, która ciepło otuliła moje ramiona. Poczułam zapach jego perfum. Zarumieniłam się.
-Dzięki.-powiedziałam, na co on uśmiechnął się i usiadł koło mnie.
-Chcesz mi coś powiedzieć?- spytała. Spojrzałam na niego zdziwionym wzrokiem.
-Eee... co takiego ?- zapytałam zdziwiona.
-Choćby ro co dowiedziałem sie od Twojego brata - powiedział chwytając moją rękę.
Gówniarz dorwę go od razu jak przyjdę do domu- pomyślałam. Westchnęłam.
-No dobrze ... W sumie i tak już znasz prawdę ... No, więc lubię Cię ... bardziej niż lubię. Zakochałam się . Zależy mi na Tobie. Jesteś dla mnie ważny i ... kocham Cię.  Ale,ale.. błagam nie wyśmiej mnie. - powiedziałam i spuściłam głowę . On swoją ręką złapał mnie za podbródek i sprawił,że sie na niego spojrzałam.
-Dlaczego mam Cię wyśmiać? Przecież ja czuje to samo. Byłem zazdrosny o każdego chłopaka na którego chociażby spojrzałaś,a co dopiero z nim rozmawiałaś i przychodziłaś do mnie po poradę. –  wytłumaczył po czym szepnął mi do ucha : Kocham cię.
Pocałował mnie i przytulił mocno do siebie.