Harry Styles imagin.

Imagin z Harrym. 

 Heeej ! 

To znowu ja Liamkowa ♥ Chciałabym podziękować Wam wszystkim za miłe komentarze pod moim imaginem . Nawet nie wiecie jaką przyjemność mi sprawiliście ... Mam nadzieję , ze ten wam też sie spodoba , wasza Liamkowa  :>

Dedyk dla : Natalia Nieznane

 I obowiązuje zasada " kto pierwszy ten lepszy", czyli pierwsza osoba, która się zgłosi ,że chce dedykację to ją dostanie . ;>

 

 ***********Moimi oczami *************

Odkąd pamiętam zawsze chciałam pojechać do Anglii , a konkretniej do Londynu. I moje marzenie nareszcie spełniło się. Moja ciocia załatwiła mi mały domek. Właśnie wylądowałam. Zabrałam swoją walizkę nawet nie patrząc czy nic nie zginęło. Wsiadłam w pierwszą lepszą taksówkę i pojechałam w wyznaczony adres . Gdy weszłam do przytulnego domku zaniemówiłam . Wszystko było jak z bajki. Były 3 pokoje , łazienka i kuchnia. W salonie stała sofa , fotele , stół i kominek. W sypialni stało ogromne łóżko z małymi szafeczkami po obu stronach. Weszłam do łazienki i od razu wzięłam gorący prysznic. Wyszłam okryta samym ręcznikiem , otworzyłam walizkę ….. i myślałam , ze padnę ! Same MĘSKIE ciuchy ! Rzuciłam się do walizki. To niemożliwe . Zaraz , zaraz gdzieś miałam plakietkę. Jest ! Harry Styles. No pięknie . O , jest tez adres . Ubrałam się w męską bluzę z kapturem z napisem ,,I ♥ cats ‘’ i swoje rurki . Wysuszyłam włosy i związałam je w kucyka. Postanowiłam pójść na zakupy do supermarketu , bo lodówka ziała pustkami . Założyłam botki . zapięłam kurtkę i otuliłam się ciepłym szalikiem Zamknęłam drzwi na dwa razy i poszłam w stronę sklepu

*******Oczami Harry'ego *******

Nareszcie w domu ! Londyn ! Od razu jak wylądowaliśmy wziąłem swoją walizkę i udałem się z chłopakami do naszego domu. Trochę to trwało , o w samolocie pół godziny zajęło nam budzenie Niella , a gdy już wstał stwierdził , że bez żelków nigdzie się nie ruszy , więc Liam musiał iść do najbliższego sklepu . Zayn w  tym czasie zagadywał pilota i stewardesę , która co chwilę chichotała . Później wrócił Li , z tymi żelkami. Niallowi od razu poprawił się humor. W  końcu byliśmy w domu. Siedliśmy w salonie i zaczęliśmy się rozpakowywać. Zayn już szykował paczkę z ubraniami do prania dla mamy , Niell wcinał budyń , a Liam jadł lody widelcem. Zacząłem się rozpakowywać . Otworzyłem walizkę i aż krzyknąłem. Zdziwieni chłopcy popatrzyli na mnie , później na walizkę po czym wybuchnęli głośnym śmiechem. Wyciągnąłem czerwony , koronkowy biustonosz. Liam nie wytrzymał . Zaczął pluć lodami ze śmiechu
- nie wiedziałem , że zmieniłeś styl – zarechotał Louis
-Bardzo śmieszne –burknąłem – O ! Mam jakąś karteczkę – krzyknąłem – [T.I] [T.N]. Jest też adres. Dobra jutro poszukam tego domu. Oxford Stret 2. Na razie  idę zrobić zakupy , bo Niell wszystko zeżarł. A właśnie , gdzie on jest ? – zacząłem się rozglądać za blondynem
- A co robi Niell , gdy nie śpiewa i nie je ? – spytał Zayn
- Spiiii – odpowiedzieliśmy chórem. Ubrałem się w kurtkę , szalik , włożyłem buty i wyszedłem. Słyszałem jeszcze jak Louis się drze : Kup marchewki !!!!! Ruszyłem chodnikiem . [T.I ] , [T.I] , dziwne imię , pomyślałem . Nim się obejrzałem, byłem już w sklepie . Rozmyślania o walizce i dziewczynie zepchnąłem na dalszy plan

******* Oczami T.I ******

- Mleko – jest , cukier – jest – zaczęłam wyliczać chodząc z koszykiem po sklepie. Podniosłam wzrok znad listy zakupów , niestety za późno . Jakiś chłopak z ogromnym workiem marchewek nie widząc mnie , po prostu na mnie wlazł !! Byłabym upadła , gdyby nie pomoc chłopaka , który zostawił worek i rzucił się mnie łapać. Gdy już stałam na dwóch nogach popatrzyłam na niego i dopiero teraz uderzyła mnie jego uroda . Miał zielone hipnotyzujące oczy , brązowe loki i ładnie wykrojone usta
- Przepraszam nie zauważyłem Cię . Jestem Harry – wyciągnął rękę a ja zamarłam. Harry ? E tam , czysty przypadek
- [T.I] – zobaczyłam ogromne zdziwienie w jego oczach
- [T.I]?
- Jestem Polką – wyjaśniłam – Po co ci aż tyle marchewek ??! – Prowadzisz sklep z królikami?
- To dla mojego przyjaciela. Lubi marchewki . Żelki są dla Niella – wskazał koszyk , w którym było co najmniej 20 paczek żelków
- Wow ! Masz żarłocznych przyjaciół!
- Wiem
- Słuchaj , muszę już iść. Miło było cię poznać – zaczęłam się odwracać , gdy poczułam jego dłoń na nadgarstku . Spojrzałam na niego pytająco . Wręczył mi karteczkę
- Zadzwoń . Może umówimy się na kawę i ciastko ? Znam bardzo sympatyczną kawiarenkę
- Brzmi świetnie. Zdzwonimy się , a teraz muszę już naprawdę iść
- W porządku. Zatem do zobaczenia – złożył na mojej dłoni pocałunek . Zapłaciłam za zakupy i wróciłam do domu. Włączyłam sobie film całkowicie zapominając o walizce. Około 24.30 wyłączyłam telewizor i udałam się do sypialni . obudziłam się o 10 .00 . Wstałam , ogarnęłam się i zrobiłam sobie śniadanie. Popatrzyłam na walizkę i westchnęłam. Będę musiała cały dzień łatać po Londynie i szukać jakiegoś chłopaka , który ma moja walizkę. Siedziałam przy stole , gdy nagle rozległo się pukanie do drzwi. Kto to może być ? Otworzyłam je i ujrzałam Harrego ! On też był zdumiony
- Harry ? Co ty tu robisz > Skąd znasz mój adres
- [T.I] [T.N] ? To ty ?
- No ja . Skąd wiesz jak mam na  nazwisko – nie wiedziałam o co chodzi , Nagle załapałam
- Harry Styles ?- Pokiwał głowa – No to teraz wszystko jasne
- Zamieniliśmy walizki tak ? – Zapytał loczek , po czym wybuchnął śmiechem – Ekhm . To moja bluza ?
- Tak . Wybacz , nie miałam się w co ubrać , zaraz Ci ją oddam – zaczęłam ja ściągać , ale powstrzymał mnie
- Nie zostaw ja sobie. Chcę abyś miała po mnie pamiątkę – mrugnął
- Dzięki wejdź proszę , porozmawiamy . Cały dzień spędziliśmy razem. Najpierw rozmawialiśmy o sobie , później poszliśmy na spacer , a wieczorem Harry postanowił włączyć horror , czego nie lubiłam. Bałam się horrorów , nic jednak nie mówiłam . Usiedliśmy na kanapie , zrobiłam popcorn. Niestety , gdy był straszny moment nie wytrzymałam. Wrzasnęłam i dosłownie wskoczyłam na Harry'ego . Myślałam , ze się udusi ze śmiechu. I tak zostałam na jego kolanach do końca filmu , w końcu na nich usnęłam.


Mniej więcej tak zaczęła się nasza znajomość . Teraz jesteśmy małżeństwem od 3 lat i spodziewamy się bliźniaków . Gdyby nie zamiana walizek nigdy byśmy się nie spotkali.