Harry Styles imagine

Hej.

No więc, nie zważajcie na tego imagina, gdyż pierwszy raz pisałam w trzeciej osobie i chciałam sprawdzić jak mi to wyjdzie.
No i wiem, że chyba nie warto poświęcać tyle czasu na imaginy  w  trzeciej osobie jak w pierwszej wychodzą mi lepsze ;) No, ale i tak długo czekaliście na imagin więc wstawiam tego.

Pomysł był i jakoś go ukazałam, ale wiem, że jak bym pisała w pierwszej osobie byłby lepszy.

No, ale ocenę pozostawiam Wam :D
BO WASZA OPINIA LICZY SIĘ DLA MNIE NAJBARDZIEJ ;]

Piszcie wasze zdanie w komentarzach. 

Pozdrawiam Bella. ♥

Bella rozejrzała się po boisku szkolnym. Nie było jeszcze dużo osób, a każdy znajdujący się w pobliżu miał już rozmówcę. Nie była zbyt lubiana w szkole. Starała się trzymać na uboczu i nie wchodzić nikomu w drogę. Nosiła długie, luźne koszule i dżinsy. Jej długie, czarne włosy zawsze były związane w niechlujny sposób.
 Usiadła na ławce, znajdujące się na boisku z dala od innych ludzi. Siedziała tam i patrzyła na wszystkich. Dlaczego ona jest tak różna od innych? Dlaczego nie ma nikogo blisko niej? Wzruszyła ramionami. Chciała udawać, że nie słyszy nikogo,więc siedziała z włożonymi słuchawkami w uszach, z których nie dobiegała, żadna muzyka. Zamknęła oczy.
-Uh... Przepraszam? - ktoś zapytał. Nie otworzyła oczy myśląc,że chłopak odejdzie.
-Przepraszam- powiedział po raz kolejny. Westchnęła i popatrzyła na chłopaka, który wyglądał uroczo.
-Tak?- spytała.
-Ta ławka!- krzyknął- Jest tak jakby zastrzeżona!
Uniosła brwi, próbując się nie roześmiać.
-Doskonale cię słyszę. Nie musisz krzyczeć.
-Sory, myślałem, że nie słyszysz, bo masz słuchawki- wyjaśnił i uśmiechnął się do niej.
-Nie słuchałam niczego- wyjaśniła- O co więc chodzi?
-Ta ławka jest nasza. Mam na myśli,że nie chce się wyrzucać stąd, ale Harry nie lubi, gdy ktoś tu siedzi i jesteś ładna i wydajesz się miła, więc cię ostrzegam- wyjaśnił.
Skinęła głową, nie rozumiejąc nawet tego, co powiedział. Uśmiechnęła się i odeszła, gdy ktoś nagle dotknął jej ramię. Spojrzała w górę i zobaczyła mężczyznę w pasiastej bluzce.
-Niall, Harry zabije cię, że przyprowadziłeś tu swoją dziewczynę- oznajmił.
-To nie jest moja dziewczyna- chłopak, do którego się zwracał, uniósł ręce w geście niewinności.
Bella westchnęła, chciała odejść, gdy nagle wpadła na kogoś, co doprowadziło do tego, że jej słuchawki spadły i ktoś nadepnął nie nie swoim butem. Westchnęła ponownie i spojrzała na sprawcę. Jej serce przyspieszyło widząc jego twarz.
-Czy to twoje?- spytał. Skinęła głową.
-Od teraz są bezużyteczne- stwierdził monotonnym głosem. Młodzieniec spojrzał na chłopaka, który dotknął wcześniej jej ramie.
-Mówiłem ci, żebyś tu nikogo nie przyprowadzał, Louis- powiedział chłodnym tonem.
-Ej, ja jej nie znam. Widziałem ją z Niallem- wskazał na blondyna, a ten tylko pokręcił głową.
-Na pewno ja jej tu nie przyprowadziłem. Ja ją tylko tu zobaczyłem, kiedy przyszedłem. Może czekała na ciebie.
Harry przewrócił oczami.
-Ona nie jest nawet w moim typie.
Bella uniosła brwi i pokręciła głową.
-Bydlak- powiedziała i odeszła zostawiając ich w tyle.

Bella patrzała na książkę, nie bardzo rozumiejąc co czy czyta. Siedziała na szkolnej stołówce, gdzie każdy zachowuje się głośno. Znowu siedziała sama i nie miała temu nic przeciwko. Wolałaby oczywiście siedzieć ze słuchawkami w uszach, ale zostały zdeptane przez tamtego chłopaka. Otworzyła czekoladę i ugryzła. Uwielbiała czekoladę, choć źle wpływała na jej wagą.
Nagle ktoś usiadł obok niej. Spojrzała na intruza i zauważyła Nialla.
-Co jest?- zapytał wesoło.
Nagle w okół zrobiło się cicho, a po chwili Louis i Harry usiedli koło nas.
-Nie ma wolnych miejsc- wypalił nagle Harry. Niall zaśmiał się.
-Człowieku, to brzmi jak byś się bronił.
- Och , zamknij się - powiedział Harry. Spojrzała na nich.
-Co wy tu robicie? - zapytała.
-Jak to Harry powiedział: braku miejsc -Louis wzruszył ramionami. Uniosła brew.
- Mogliście usiąść z innymi ludźmi, nie?
-Właściwie mogliśmy -Niall powiedział od niechcenia.
Zaczęli jeść w milczeniu. Bella spojrzał na nich zastanawiając się nad ich wypowiedziami, a potem skupiła się na książce, gryząc czekoladę.
-Ej Bella , te czekoladki to twoje śniadanie? -Niall zapytał po kilku minutach milczenia.
-Ała !- krzyknął po chwili i spojrzał na Harrego.
- Jeśli nie przestaniesz mnie bić, to zniszczysz mi mój podryw! - powiedział do loczka, który uniósł brew.
- Skąd znasz moje imię? - Bella zapytała .
-Ja- Louis podniósł ręk - Wczoraj włamałem się do szkolnej bazy danych.
Uśmiechnął się .
-Acha ... -mruknęła- Byłam szybsza...
-CO?! -krzyknęli równocześnie.
Uśmiechnęła się do nich pokazując pięknie wyrzeźbione dołeczki.
-Ty ? Włamałaś się do szkolnej bazy danych wcześniej? - Louis szepnął do niej. Skinęła głową.
-Tak- spojrzała na zegarek- Muszę iść .


Bella siedziała na schodach do wyjścia ewakuacyjnego. Siedziała tam niemal za każdym razem, gdy jej koleżanki z akademika urządzały sobie imprezki w ich pokoju. Była w półśnie, gdy ktoś nagle otworzył drzwi. Otworzyła oczy i zobaczyła Harrego. Pomyślała, że jej się wydaje i ponownie zamknęła oczy.
-Co ty tu robisz?- spytał. Otworzyła oczy.
- Czy ja śnię ? -  zaśmiał się na jej słowa.
- Nie, nie śnisz i nie możesz spać tutaj- oznajmił. Wypuściła powietrze irytacją i zauważyła, że chłopak usiadł. Ona siedziała na najwyższym schodku, a on usiadł na najniższym.
- Dlaczego nie mogę? Nie mów mi, że właścicielem tego miejsca też jesteś.
-No, nie wiem... -powiedział - Nie możesz spać tutaj, bo ...Zmarźniesz. Spójrz na to, co masz na sobie .
Spojrzała na siebie.
-Jest to całkiem przyzwoite.
 -Tak, jest ... Ale to jest cienkie- zauważył- A mi jest zimno od samego patrzenia na ciebie.
Westchnął i poszedł, aby usiąść obok niej.
-A co ty tu robisz?- spytała.
-Mam coś dla ciebie- powiedział. Spojrzała na niego i zobaczył, że trzyma niebieskie słuchawki. Uniosła brwi na niego.
- Co to jest?
- Słuchawki - wyjaśnił, nie patrząc na nią - Pamiętasz? Wczoraj, kiedy nadepnąłem ci na słuchawki i nazwałaś mnie bydlakiem.
Uśmiechnął się .
-Czy mam to powtórzyć ? -zapytała wyciągając słuchawki z opakowania. Obejrzała je.
- Słodkie- skomentowała.
-Nie, nie musi się powtórzyć i wiem, że słuchawki są ładne ... -powiedział i wzruszył ramionami.
-Dlatego wybrałem je dla Ciebie- mruknął po kilku minutach dziwnej ciszy.
-Czy był to pierwszy raz, kiedy ktoś nazwał Cię bydlakiem ? - spytała.
-Nie do końca- wyjaśnił.
- Wiele dziewcząt mówiło mi to, kiedy z nimi zrywałem.
- Ach... - Bella pokiwał głową ze zrozumieniem- Kiedy zrywałeś z nimi ...
- Tak, kiedy zrywałem z nimi.
-Dlaczego ty to powtórzyłeś ?
-Dla Ciebie, aby zrozumiała, że jestem wolny wyjaśnił. Westchnęła.
-Jesteś starszy, prawda?
-Tak, ostatni rok. Powinienem być teraz strasznie zajęty nauką. A ty jesteś studentką pierwszego roku ? -spytał. Skinęła głową .
-Mam jeszcze trzy lata na pobyt tutaj, a ty skończysz szkołę już za kilka miesięcy...
Zmarszczyła brwi.
- Też nie lubisz studiów ?
-Nie bardzo, po prostu nie jestem tym zainteresowany. Nudzi mnie to na śmierć - wyjaśnił- Tata mnie zabije kiedyś się dowie, że to mówię.
-Twój tata ? -spytała.
-Tak, mój tata . Zapisał mnie tu myśląc , że będę w tym dobry ... Chce, abym był człowiekiem sukcesu - prychnął .
- Mój tata i twój tata są wyraźnie tacy sami- powiedziała z uśmiechem.
- Gdzie jest twój ojciec ? - zapytał.
- Gdzieś tam - odpowiedziała. Spojrzała na zegarek.
-Muszę iść. Do zobaczenia - pomachała.
-Do widzenia -szepnął.

Bella ruszyła do swojego pokoju.
-Bella- zawołał Liam, gdy otwierała drzwi. Uniosła brwi.
-Co ty tu robisz, Liam?
-Szukałem cię- powiedział-Mogę chociaż cię przytulić?
-Nie- poinformowała surowym tonem i poszła do łazienki i przebrała się w pidżame. Zagwizdał.
-Sexy- Payne siedział na jej łóżku.
-Idę spać. Zamknij drzwi, gdy będziesz wychodził- powiedziała i pchnęła go z łóżka. Liam westchnął.
-Uparta dziewczyna- powiedział i wyszedł z jej pokoju.
W windzie natknął się na Harrego i Nialla. 
-Hej, Liam, co robisz na piętrze dla dziewczyn?- Niall zapytał z ciekawością.
- Odwiedzałem kogoś, kto kiedyś sypiał ze mną -odpowiedział z dezaprobatą.
-Wyjaśnij jaśniej.
-Odwiedziłem ją, ale wyrzuciła mnie znowu i kazała mi iść do siebie- oznajmił. Niall roześmiał się.
-Haha! Muszę zobaczyć tę dziewczynę- próbował wejść do środka, ale Liam powstrzymał go.
-Śpi. Zobaczymy ją wkrótce ... Choć ona trochę mnie unika.- oznajmiła, na co Niall znów się roześmiał.
-Jestem ciekawy co to za dziewczyna, która odrzuciła naszego Liasia- zażartował, a chłopak uderzył go w ramię. Harry spojrzał na niego uważnie.
-Jak ma na imię?- zapytał nagle.
- A dlaczego pytasz?-
Niall spojrzał na nich z pytającą miną.
-Powiedz mi jak ma na imię, Liam- Harry domagał się wyraźnie zły. 
-Bella. Isabella Panki.

- Liam lubi Belle ? -Louis zapytał z niedowierzaniem.
-Tak, Belle która podoba się Harremu wyjaśnił Niall.
- Cóż, Liam jest przystojny. No, ale laski czasem są dziwne, więc...
- Przestań, dobrze?- krzyknął Harry. Każdy pił swoje piwo w milczeniu.
-Ach ... -Niall i Louis westchnęli chórem patrząc na Stylesa.
-Nie mogę uwierzyć, że spał z nią- mruknął Lou.
- Tak, wiem,że to nie jest w jej stylu i nie wygląda na taką dziewczynę- wyjaśnił Niall -Po prostu nie zauważyliśmy tego, ale ona jest sexy jak cholera.
-Przestańcie!- loczek krzyknął na nich i rzucił w nimi poduszkami. Oboje zaśmiali się.
-Ona po prostu nosi te duże koszule i ukrywa swoje ciało , ale widziałem ją jak grała w piłkę z dziewczynami i nie miała ubranej dużej koszulki i miała ubraną taką samą koszulkę jak te inne. I przysięgam , że to robiło wrażenie- skomentował Tommlinson.  Harry wstał i rzucił na nich gniewne spojrzenie. Obaj śmiali się.
Harry położył się na łóżku.
-Mamy dla ciebie niespodziankę- krzyknęli rozweseleni chłopacy w stronę loczka i wyszli z pokoju, ale ten puścił to mimo uszu.  Po kilku minutach, ktoś zapukał do drzwi . Ukrył twarz w poduszkę i próbował zasnąć. Pukanie stało się coraz głośniejsze. Wstał i otworzył drzwi.
-Co? Bella ?- powiedział. Dziewczyna spojrzała na niego. Jej włosy były splątane i miała na sobie za dużą koszulę i bieliznę.
-Co się stało?- spytała nagle- Czy jesteś ranny?
-Ja... Ranny?- zapytał nie wiedząc o czym mówi.
Skinęła jeszcze w półśnie.
-Niall i Louis kazali mi przyjść tutaj mówiąc, że mnie potrzebujesz.
-To, że chłopaki...
Drzwi od pokoju znajdującego się obok otworzyły się i Harry pociągnął Belle do środka, zamykając przy tym drzwi z hukiem.
-Ał..- wyjąkała, gdyż zrobił to z dużą siłą- Coś się stało?
-Nie pozwolę im widzieć cię w tym stroju-Harry odpowiedział. Przyległa do ściany i dzieliło ich kilka centymetrów. Zarumieniła się.
-Jeśli u ciebie wszystko w porządku... Ja po prostu wrócę do mojego pokoju, chcę spać.
-Nie możesz iść jeszcze- powiedział- Chcesz iść tam z góry na dół, mając na sobie tylko bieliznę i koszulę?
Skinęła głową. Odepchnęła go i podeszła do łóżka. Wsunęła się pod kołdrę.
-Chce mi się spać...- mruknęła. Styles położył się koło niej i ręką przebiegł po jej włosach.
-Zakluczaj!- powiedział ktoś zza drzwi.
Harry wstał i nacisnął na klamkę. Drzwi ani drgnęły.
-Hej, Niall, otwórz. Co wy robicie?!
 -Wy dwaj śpicie razem- Louis odpowiedział.
-CO?- Harry krzyknął-Zabiję cię kiedy stąd wyjdę!
Bella jęknęła z łóżka.
-Cicho-szepnęła sennym głosem.
-Nie chcesz ją obudzić, nie?-Niall dokuczał-Więc nie hałasuj i po prostu śpij obok niej.
-Cholera!- mruknął loczek. Louis zachichotał. 
-Zamknij się! Będę spać na podłodze- oznajmił Styles stanowczym głosem.

Harry obudził się czując chłód podłogi i sztywne ramię.
Spojrzał jednym okiem i zobaczył twarz Belli.
-Co? Czy ja śnię ? - zamknął oczy , a następnie ponownie je otworzył -O cholera!
Bella zbliżyła się do niego i ukryła twarz na jego torsie. Zesztywniał.
-Uh ... Bella? - poklepał ją po plecach.
Mruknęła coś niezrozumiałego i odsunęła się od niego uderzając głową ścianę.
-Ałaaa!- krzyknęła.
- Gdzie boli ? Tutaj ? Tutaj ... -kiedy spojrzał na Belle, wpatrywała się w niego z rozmarzeniem. Zarumienił się i odwrócił wzrok.
-Czy ... Wszystko w porządku?
-Co ja robię w twoim pokoju? -zapytała.
-Nie pamiętasz? Ostatnia noc... - nie pewnie kontynuował.
-Ostatnia noc ? - Belle zapytał i zaczerwieniła się -Ostatnia noc... Przyszłam tutaj i zasnęłam w twoim łóżku.
Jęknęła.
- Tak mi przykro, czasem tak mam , że gdy jestem strasznie śpiąca zasypiam bardzo szybko.
Uśmiechnął się na jej zakłopotanie.
- To dobrze, że ci się podobało.
- Co ? -Bella spojrzała na niego i uniosła brwi. On trącił ją żartobliwie w ramię.
- Żartowałem...
Wydęła wargi i przewróciła oczami .
-Eh. Okej. Wracam do mojego pokoju.
Spojrzała na siebie i zakryła nogi.
-Ładne nogi - skomentował Harry, a Bella się zarumieniła. Roześmiał się.
-Zboczeniec- odgryzła się. Chłopak wpatrywał się w nią.
-Przestań- zakryła oczy. Znów się roześmiał.
-Mam dresy w swojej szafce. Pójdę po nie.
- Nie, ja pójdę- powiedziała- Odwróć się .
-Tak, moja pani -odwrócił się z uśmiechem. Otworzyła jego szafę.
-To jest zbyt duże!
-Spróbuj szorty- zaproponował. Roześmiała się .
-Obok twoich szortów są też bokserki.
- Przestań się na nie patrzeć!- skarcił .
-O te powinny pasować.- oznajmiła.
-Jest dobrze- zakomunikowała po kilku minutach. Harry odwrócił się .
-Napraw swoje włosy. Tam masz grzebień-wskazał na półkę.
-Teraz idź , dopóki jeszcze wszyscy śpią- powiedział. Zwróciła się w kierunku drzwi , gdy Styles zatrzymał ją nagle. Uśmiechnął się , kiedy spojrzał na nią i powiedział:

-Spokojnej drogi.

-Do zobaczenia-odpowiedziała i wyszła na zewnątrz.

 Są trzy rzeczy, które przemijają i nie wracają nigdy więcej: słowa, czas i szanse.